Janet Emmelkamp wil de kunst van het zingen nog graag iedere dag promoten. De zangpedagoge uit Zweeloo – in deze rol actief bij De Toorn van Thunaer – noemt het een veelzijdige bezigheid. ‘Wie zingt moet niet alleen zijn stem gebruiken, maar moet dat met hart en ziel doen. Je moet in staat zijn in de muziek te kruipen en de tekst tot leven te brengen. Zingen is een ware levenskunst en wie dit ervaart weet hoe inspirerend zang kan zijn.’
Janet Emmelkamp weet dat het om meer gaat dan muzieknootjes leren. De zangpedagoge geeft een aantal solisten en de ensembles van De Toorn van Thunaer extra ondersteuning. Tijdens één van de repetities bij het MFC in Sleen schetst Janet haar inbreng. ‘Ik hou erg van muziektheater: alle disciplines komen bij elkaar, geweldig!’
Tevoorschijn komen
Bij De Toorn van Thunaer werkt Janet met verschillende solisten en de kleinere ensembles, die een beetje ondersteuning kunnen gebruiken. ‘Velen zingen al lang in een koor, maar opeens een ‘solist’ zijn is van een heel andere orde. De veiligheid van het koor is er niet meer. Dat geldt ook voor de kleine ensembles. Je hoeft niet met de anderen te kleuren. Het gaat opeens om jou én jouw rol, oef, oef……. ‘ De zangers moeten volgens Janet dus meer ‘tevoorschijn’ komen als individu en volledig in hun rol kruipen. ‘Dat is een totaal nieuwe rol en daar probeer ik de zangers bij te helpen. Dat geldt zowel voor het technische als het expressieve deel.’
Gemêleerd gezelschap
Janet maakte bij De Toorn van Thunaer kennis met een heel gemêleerd gezelschap. ‘Er zijn mensen bij die nog nooit gezongen hebben, maar wel geacteerd. Dat is een interessante insteek, want ze durven vaak al meer. Ze zitten goed in de tekst en dat is een groot voordeel. Ze zijn al meer solist omdat ze al individuele rollen gespeeld hebben. Het omzetten in zang is nog wel een dingetje, maar met een aantal tips gaat dat hartstikke goed. Ook laat ik zangers vaak bewegen en allerlei handelingen uitvoeren ter ondersteuning van het zingen. Men gaat dan meer ‘uit de kop’ en wordt het natuurlijker. Al met al, een heerlijke uitdaging voor iedereen en mezelf!’
Prachtig middel
Het leven van Janet Emmelkamp kent en kende een rijk geschakeerd muziekleven. Zo lang ze zich het kan heugen hield Janet al van zingen. ‘Als klein kind al. Een prachtig middel om mij te uiten en mijn gevoel in klank om te zetten, waar taal voor mij tekort schoot. Helaas werd er op school nauwelijks gezongen. Dat vond ik zó jammer, omdat zingen een prachtig expressie middel is en – zoals nu ook na veel hersenonderzoek blijkt – belangrijk is voor de algehele ontwikkeling.’
‘Wereld voor mij open’
Op 20-jarige leeftijd sloot Janet zich aan bij de Groninger opera-operette-musical vereniging. ‘Mijn hart ging open. Zingen, acteren, kleding maken, decors bouwen, voorstellingen in de Stadsschouwburg….er ging een wereld voor mij open. Eén van mijn toenmalig leermeesters vond dat ik een mooie stem had en raadde mij om op zangles te gaan. Ik kreeg ook steeds meer de indruk dat ik de competenties bezat om een zangstudie aan een conservatorium te gaan doen. Ben zanglessen gaan volgen en ik werd gegrepen door de prachtige liederen en aria’s. In die tijd werkte ik in de gezondheidszorg en begon me langzaamaan voor te bereiden op audities voor een zangstudie.’
Beroepskoren
Op 28-jarige hakte Janet de knoop door: ze startte aan het conservatorium in Utrecht met de zangstudie. ‘Net op tijd om nog een studiebeurs te krijgen. Na het voltooien van de studie heb ik bij theatergroep Hollandia aan een aantal projecten deelgenomen. Verder in een aantal beroepskoren gezongen en in het oratorium oeuvre als soliste opgetreden. Daarnaast heb ik ook een zangpraktijk opgezet.’
Expressief
Ruim een jaar na het afstuderen verhuisde ze met haar partner naar het Franse platteland. ‘Daar zijn we een psychotherapeutisch centrum begonnen; daar werkte ik met muziek, zang en expressie. Ook kon ik als zangeres regelmatig optreden.’ In een ander deel van Frankrijk zette Janet haar zangpraktijk weer voort. Inmiddels woont ze weer in Nederland en draagt ze haar passie voor de zangkunst weer uit. ‘Ik probeer de zangers een goede technische basis aan te leren: goede adem techniek, de plaatsing van tekst en klanken is belangrijk, een ontspannen en soepel lijf. Dat is natuurlijk niet het enigste. Zingen is ook expressief durven zijn, want inlevingsvermogen en tekstbeleving zijn minstens zo belangrijk. Zingen kan je ook confronteren met diepe stukken in jezelf. Zit er een emotie op slot, dan kom je dat tegen. Durf je dat los te laten dan komt er toch iets moois tevoorschijn!
‘Doet jezelf goed’
Wat Janet de zangers meegeeft? ‘Tja, wees vooral jezelf, geniet van het proces en heb plezier. Dat doet jezelf goed, maar dat straalt ook uit naar de groep en het publiek.’ Het zang- en acteergezelschap van De Toorn van Thunaer is volgens haar juist op tijd met de repetities begonnen. ‘Dat is een heel belangrijk aspect, omdat het een project is waar je met elkaar in groeit, en dat heeft tijd nodig om tot bloei te komen!’
Tekst: Jan Hooge
Foto’s: Ina Brinks
