Lachende gezichten en vreugdedansje na geslaagde try-out

De dag die je wist dat zou komen, was eindelijk daar; om maar eens een bekende zin uit een liedje voor de koning aan te halen. Het was tijd voor de try-out van De Toorn van Thunaer gisteren. En gek genoeg voelde het een beetje als een première.

Ondanks dat er tijdens de laatste repetities afgelopen weekend en maandag steeds wel een handjevol nieuwsgierige vrijwilligers en ouders op de tribune zat, zou er nu zeshonderd ‘man’ komen. Dat maakte dat menig deelnemer aan het muziektheaterspektakel van tevoren iets meer gespannen was dan de dagen ervoor. De één had een ‘wat vrumd gevuul’ in de maag, de ander moest nét iets vaker plassen dan anders. Maar wat overheerste was de gedachte: we gaan er wat moois van maken met zijn allen!

‘It giet oan’

Onderweg naar de beginscène praatten wij, de ‘vier hedendaagse meiden’ in de voorstelling, over koetjes en kalfjes, alsof we ergens koffie gingen drinken. Ondertussen wisten we wel beter. Als regisseur Harm Dijkstra over enkele minuten zou bellen om het startsein te geven, moesten we startklaar zijn. Zelfs Harm bleek een beetje van de leg, toen een paar minuten later geen Drentse tekst, maar de Friese boodschap ‘It giet oan’ in mijn oor klonk. We staken van wal om niet veel later te constateren dat de tribune gewoon bijna vol zat!

Dan weet je: nu is het echt! Na al die maanden repeteren, is het écht begonnen. We reisden terug in de tijd naar de Middeleeuwen én weer terug en het werd een prachtige avond, met voor het eerst echt applaus en (hard) gelach vanaf de tribune. Gaaf om te horen! Het werd donker, maar minder koud dan de vorige avonden door het wolkendekentje boven onze hoofden. We hielden het droog en genoten met z’n allen.

Uitgelaten

Toen Gienus Woldring, alias heer Harmannus, tot hun eigen verrassing organisatoren Gerrit Hegen, Jan Kruimink en Harm Dijkstra naar voren riep, was het prachtig om hun uitgelaten reacties te zien. Ze vielen elkaar om de nek en deden zelfs iets wat wel wat weg had van een vreugdedansje. Trots dat ze waren! En wij, alle spelers die achter de mannen stonden, straalden ook. Van oor tot oor.

Op naar de première en daarna nog vier mooie voorstellingen!

Tekst: Annemiek Meijer
Foto: Ton Trompert