Ofsluting De Toorn van Thunaer: Nog ien keer alle liedties zingen

“Oooooh Hillegonda…” maor ok “Koooom, ziiiing en dans e-hen spring…” en alle aandere Toorn van Thunaer-liedties schalden zundag nog ien keer deur de tent in Slien. Het was een weerzien met veul lachende gezichten en of en toe een traon.

Officieel heette het ‘ofsluting’, maor het gevuul dat veul speulers en aandere bij De Toorn van Thunaer betrökken mèensen zundagmiddag ungetwiefeld hadden, was haost dat van een reünie. Wij hadden mekaor al een hiele week niet zien! Undanks dat de Facebookberichties en de (aal maor gruiende) hoeveulheid foto’s op de site het Toorn van Thunaer-gevuul wal wat limtig huulden, har haost iederien ok wal een beetie het gevuul te moeten ofkicken in de dagen derveur.

En asof de organisatie nog niet top genog west har, weur iederien zundag ok nog iens (vannei) flink in de watten legd: der was sukelao, een usb-stick met de körte documentaire, drinken, gratis ies van Talenti oet Gies en eten van De Deel in Slien. Niemand zul wat tekört kommen.

Mooie woorden

Ter Klinke-veurzitter Gerrit Hegen mus eerst het applaus ofwachten veur e ok maor iets zeggen kun. “As e nou een neie politieke partij zul oprichten, zul iederien hier op hum stemmen”, flusterde ik tegen mien buurvrouw die – niet gehiel toevallig – naor dezölfde achternaom lustert en het hiele muziektheaterspektakel as ien van de ruiters nog mooier meuk dan het al was.

Gerrit sprak mooie woorden en weur volgd deur Harm en Jan. Harm was nog wat wieder in de achtergrond van De Toorn van Thunaer, en dan veural in die van de heufdpersonen, deuken. Dat leidde tot biezundere en mangs ok biezunder geestige onthullingen. Veur e zien allerleste woord (‘Dank!’) kun oetspreken, mus hie ok meerdere keren zien verhaal staken vanwege een oorverdovend applaus in de tent. En toen dat leste woord der dan toch oetkwam, kwamen der ok een paor traanties. Ok in het publiek trouwens. Zulks warkt vaak anstekelijk.

TRO(T)S

Jan gung daornao oetgebreid en glunderend, zoas allent Jan Kruimink dat kan, in op het zingen en hoe zo’n feest ok dat west hef veur iederien. De solozangers weurden even hen veuren roepen en kregen, behalve mooie woorden, ok een soesje. En applaus. Hiel vaak klunk der applaus. Ik kan het niet veur iederien invullen, maor veur mien gevuul overheerste de trots. Iederien was trots op iederien. Wij hebt het samen toch maor mooi daon. Wij hebt De Toorn van Thunaer weerstaon, maor veul meer dan dat! De veurmalige umroep TROS (‘De grootste familie van Nederland’) is der niks bij.

Tjako kreup achter het keyboard en speulde nog ienmaol alle liedties, de doeken die heurden bij het lied van Quintus Queride bint veild en de vlag van Hazarman de Hellige is met de ienige die ooit die naam hef meugen draogen met hen hoes gaon.

Glossy

Non naogenieten en bijkommen tot 30 november. Dan is der ‘gewoon’ weer een gezellige aovend rondum de prissenatie van de glossy, want zoas een kritische recensent al schreef: As wij het doet, doet wij het goed!

Tekst: Annemiek Meijer
Foto’s: Bert Haan